Nie ulega wątpliwości, że zapewnienie noclegu przez pracodawcę pracownikowi, służy wyłączeniu realizacji obowiązku pracowniczego. Pracownik nie ma tutaj żadnej swobody w zarządzaniu i rozporządzeniu tym świadczeniem i nie można mówić o jakimkolwiek „przysporzeniu” lub o „zrefinansowaniu pracownikowi kosztów”, lecz wyłącznie o ich zwrocie.
Z uzasadnienia wyroku WSA wynikało, że jeśli firma zatrudnia na podstawie umowy o pracę osoby (np. przedstawicieli handlowych), które są zobowiązane do wyjazdów służbowych i nie mają możliwości powrotu do miejsca zamieszkania na nocleg w danym dniu, to uznaje się, że wydatki na noclegi w trasie mają bezpośredni związek z wykonywaniem obowiązków służbowych i są niezbędne do ich wykonywania. Warunkiem jest potwierdzenie przez pracownika wydatków poprzez przedstawienie faktur lub rachunków, na podstawie których firma zwraca mu równowartość poniesionych kosztów.
Sąd uznał, że firma nie powinna ich traktować jako ich przychód podlegający opodatkowaniu. Tego rodzaju zwrot nie stanowi bowiem po stronie pracownika przysporzenia majątkowego i nie może być traktowany jako przychód ze stosunku pracy. W konsekwencji pracodawca nie jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych – nie nalicza, nie pobiera, nie odprowadza podatku dochodowego od zwróconych wydatków, jak również nie sporządza z tego tytułu informacji podatkowych.
Jak zaznaczono w orzeczeniu, obowiązek zapewnienia prawidłowej organizacji pracy nie może być utożsamiany tylko z zapewnieniem biurka, materiałów biurowych czy pokryciem kosztów eksploatacji samochodu służbowego czy kosztów zużytej energii elektrycznej. Ten obowiązek należy i trzeba odnosić i analizować w kontekście konkretnych obowiązków pracowniczych i wynikających z tych obowiązków oczekiwań pracodawcy. Skoro więc prawidłowe i efektywne wykonywanie obowiązków pracowniczych wymaga od pracownika nocowania w hotelu aby w określonym czasie wynikającym z kontaktów handlowych pracodawcy i kontrahenta dotrzeć do kontrahenta, to zapewnienie tej możliwości przez pracodawcę nie jest korzyścią pracownika ale właśnie wypełnieniem przez pracodawcę ustawowego obowiązku prawidłowego organizowania pracy tak aby była ona wydajna i należytej jakości. Zapewnienie możliwości nocnego wypoczynku odpowiada także obowiązkowi pracodawcy organizowania pracy w sposób zmniejszający uciążliwość pracy.